Het is al weer even geleden, maar ik ben door Damian Cijsouw gevraagd ‘de elf’ op papier te zetten. In al die jaren heb ik heel wat spelers en stafleden meegemaakt en hierdoor was het nog best een lastige klus. Al die spelers en stafleden wil ik overigens bedanken voor de geweldige tijd tot nu toe en wat we allemaal hebben meegemaakt met bijvoorbeeld weekendjes weg of uitjes. De zaterdag is voor mij nog altijd een hoogtepunt. Geweldig om een potje te voetballen, daarna onder het genot van een drankje en wat slap geouwehoer de kantine in te gaan. Hopelijk blijf ik de komende jaren blessurevrij en kan ik nog wat seizoenen doorgaan. De jaren gaan tenslotte toch langzamerhand wel tellen.
Keeper, Matthijs van Wageningen: Ongetwijfeld beste keeper waar ik mee heb gevoetbald. Vorig jaar met de afscheidswedstrijd van Mark liet hij zijn klasse nog maar eens zien. Atletisch, katachtig en prima meevoetballend. Ook tijdens de 3e helft van grote waarde.
Rechtsback, Ron de Nooijer: Speler die de trainer op zo ongeveer elke positie neer kan zetten en is dus de ideale selectiespeler. Altijd aanwezig en verzaakt zelden. Eén keer moest hij op zaterdag verstek laten gaan. Dat kwam niet door Ron zelf, maar door een Duitse auto die hem het pad kruiste op de vrijdagavond. Pure pech.
Centrale verdediger, Rens de Visser: Als Rens het moraal kan vinden op de zaterdag kan hij iedere spits uitschakelen. Ik herinner me nog goed toen we samen als 15 jarige ukkies, destijds nog tijdens zondagvoetbal, mee mochten naar de overkant. Daar had Rens voormalig topspits Jacky Lambert al in zijn broekzak.
Ziet zichzelf nu overigens meer als spits. Naar mijn idee moet je voor die positie wel doelpunten kunnen maken. Daarom staat Rens gewoon hier vanachteren geposteerd.
Centrale verdediger, Menno Jongepier: Helaas vanwege blessures te kort mee gevoetbald. Rots in de branding en oersterk. Had ook na de wedstrijd nog oog voor de ‘bal’.
Linksback, Arnold Pouwelse: Linkspoten zijn schaars en Nollie was in de jeugdteams dan ook een vaste waarde aan de linkerkant. Uitwedstrijden waren vaak wel een kriem voor hem. Leegde regelmatig zijn maag tijdens de heenreis op bijvoorbeeld het tolplein van de Westerscheldetunnel. Laten we het erop houden dat hij snel last heeft van wagenziekte.
Rechtsmidden, Bart Dekkers: Was voor de trainer overal inzetbaar op het middenveld en de voorhoede. Technisch enorm vaardig. Laatste jaren nog wel eens gepord voor een comeback. Helaas voor ons stort deze Andre Agassi zich momenteel volledig op de tennis.
Centrale middenvelder, Jacky Minderhoud: Een echte klasbak. Eén van de besten die Noormannen ooit heeft gehad. Opmerkelijk was altijd het vele boeren tijdens trainingen. Voor mij tot op de dag van vandaag nog altijd een groot vraagteken waar dat vandaan kwam.
Linksmidden, Thomas Wuite: Balvast en liet de spelers rond zich heen beter voetballen. ‘De Koef’ was daarnaast van grote waarde voor het verdere verloop van de wedstijddag. Mag dus niet ontbreken.
Rechtsbuiten, Mark Minderhoud: Heel wat jaren met Mark gevoetbald. Ik denk niet dat iemand ooit nog zoveel doelpunten voor de Noormannen gaat maken. Wat daarnaast erg prettig was in al die jaren was zijn voorbereiding voor de weekendjes weg. Wist de fijne plekjes altijd naadloos te vinden.
Spits, Niels Dominicus: Keerde helaas met wat overgewicht terug op het oude nest. Ondanks dat zag je de glimpen van een topspits nog regelmatig terug. Zorgde ervoor dat er voor en na de wedstrijd altijd wel iets gebeurde. Hier kan ik een boek over schrijven en te veel om hier te benoemen.
Linksbuiten, Rick Hengst: Ik denk één van de laatste echte buitenspelers die we hebben gehad. Tegenstander uitspelen, onnavolgbare dribbels en een doelpunt kunnen maken. Was voor trainers wel eens een enfant terrible. Lachte ooit de hoofdtrainer uit in de bespreking toen hij op de rechtsback positie werd geposteerd. Dit gepaard gaande met de woorden ‘ik ben Stijn Vreven niet’.
Wisselspelers:
Niels van Alphen, reservekeeper: In de 1 op 1 situatie was Niels niet te verslaan. Ook op de lijn erg sterk. Had 1 minpunt die bij menigeen wel bekend is. Hierdoor is er binnen dit team verder geen broer van Alphen te vinden. Te vroeg gestopt, omdat hij op een consumptietentje is gaan werken.
Finy Cijsouw, reserve verdediger: Zijn aanwezigheid op de zaterdag boezemt elke tegenstander angst in. Vaker over dan op het randje. Ondanks dit qua inzet toch een voorbeeld voor anderen. Start op de bank, je wilt niet riskeren om binnen een kwartier al met 10 man te staan.
Ivo Huibregtsen, reserve middenvelder: Voor sommigen mogelijk een vergeten speler bij de Noormannen. Was ook lid van ons Nederlands kampioen schoolvoetbalteam. Middenvelder met inzicht, loopvermogen en een flinke portie pit. Helaas te vroeg gestopt.
Menno de Nooijer, reserve aanvaller: Enorm explosief en veel kracht in de poten. Moet in dit team de bank warmhouden, omdat hij momenteel een ander kleur shirt verdedigt. Leuk dat we dit jaar in een officiële wedstrijd elkaar treffen. Derby’s zijn de mooiste wedstrijden die er zijn.
Staf:
Lennard Kerkhove, hoofdtrainer: 10 jaar lang bij de senioren als (hoofd)trainer werkzaam geweest. Unicum dat iemand zo lang aanblijft. Vervulde daarnaast vele andere werkzaamheden voor de vereniging. Was hierdoor veelvuldig op de Prelaat te vinden. Zo ook op de donderdagen na de training.
Theo van Hercules, assistent trainer: Jarenlang onze trainer in de jeugd geweest. Heeft iedere jeugdspeler beter gemaakt. Een voetbaldier pur sang. Getuige ook van het feit dat de bekende voetbalspreuk van sir Bobby Robson decennialang in de keuken heeft gehangen bij de familie van Hercules: ‘ik ben getrouwd met voetbal en ga vreemd met mijn vrouw.’
Supporter, Frits Dieleman: Eén van de fanatiekste supporters die we hebben. Via deze weg wil ik Frederik mijn excuses maken. Ik heb wel eens begrepen dat hij zichzelf straft door geen biertje te drinken op de zaterdag, indien wij een slecht resultaat neerzetten. Dat hebben we nogal eens gedaan de laatste jaren…
Deze foto is na het behalen van het kampioenschap in de 3e klasse (2010). Naast Nederlands kampioen schoolvoetbal een ander sportief hoogtepunt. De eerste foto is in 2002/2003 genomen.
De volgende keer zou ik het leuk vinden als Christy Cijsouw, aanvoerster van de vrouwen, haar 11 op papier zet.