Wanneer je altijd bij Noormannen hebt gevoetbald en bij de jeugd en senioren zowat alles hebt getraind is het wel een hele opgave daar een team uit samen te stellen. De Keuze is Reuze.

Vooropgesteld, ik heb het altijd met veel plezier gedaan en heb veel te danken aan De Noormannen. Dus bedankt allemaal.

Op voorhand aan velen m’n excuses dat je er niet instaat. Het ligt niet aan jou, gewoon een keuze van de trainer/speler. Hier m’n selectie, waarbij de posities zoals het tegenwoordig hoort minimaal dubbel bezet zijn. Met spelers waar ik mee gespeeld heb of die ik getraind heb.

Doel:

Daan Postma.
Keeper met geweldige reflexen. Liep na een dag van hard werken in Café Troaljewerk op de training toch altijd voorop in de bosloop. Met enige regelmaat vloog tijdens de wedstrijd z’n schouder uit de kom. Deze werd dan netjes teruggezet en Daan keepte verder. Gezellige Bikkel.

Niels van Alphen.
Zeer talentvol, in de één op één bijna niet te kloppen. Winnaar. Leider van de verdediging, overdreef wel wat door het hele elftal te willen coachen. Was zeer goed in het coachen van broer Theo, een prima mandekker. Omwille van de rust in het elftal Theo vandaag niet opgesteld.

Rechtsback, daar moet ik er drie van neerschrijven:

Alex Verhagen.
Kwam bij de jeugd tekort als rechtsbuiten en kwam toen op de rechtsback positie terecht.
“Bal afpakken en inleveren bij dezelfde kleur” was de opdracht. En dat lukte uitstekend.
”Mag ik dat volgende week weer staan trainer” was de vraag. Hij had z’n plek veroverd.

Sebastiaan van der Welle.
Heb Sebastiaan bij zowel de jeugd als bij het 1^e getraind. Snelle back met onverdroten inzet, zorgde altijd voor diepgang op de rechterflank. Stond 90 minuten aan met 100% super inzet.
Moest het mede hebben van hard werken en deed dat dan ook.

Rowin Wondergem.
Eén brok onverzettelijkheid, daar was je niet zomaar langs. Goed inzicht, opbouwend uitstekend en stevig in de duels. Een echte Germaanse strijder.

Laatste man:

Bobby de Witte.
Een echte aanvoerder, een echte Noorman. Onverzettelijk. Eenmaal met de aanvoerdersband om gebeurde er wat met Bobby. Kampioen met Noormannen 2 in 1999 was z’n hoogtepunt. Verzorgde na de wedstrijd altijd een workshop sigaren roken. Gewoon nog in de kantine.

Niek Minderhoud.
Een echte stylist. Fantastisch linkerbeen, prima inzicht. Sierlijke voetballer, leidde sereen de verdediging. Soms wel erg rustig maar liep altijd goed af.

Linksback:

Stefan Feleus.
Zelden een speler meegemaakt met zo’n wedstrijdinstelling en wil om te winnen. Linkspoot, technisch enigszins beperkt. Maar niet te passeren. Onontbeerlijk in je elftal. En heel belangrijk in de kleedkamer.

Gerard Duvekot.
12^e man die je ook keihard nodig hebt in de jeugd. Maakte snel stappen zodra hij wist hoe te lopen en aan de binnenkant te dekken. Draaide prima mee in het elftal. Goed linkerbeen.

Voorstopper:
Sebastiaan Dekker.
Kon gewoon perfect alle spitsen voetballend uitschakelen. Daar is alles mee gezegd.

Aarnoud Gabrielse.
Nuchtere voorstopper, liet zich niet gek maken. Had een specifieke kwaliteit: Wanneer je dacht dat hij de bal niet zou hebben kon hij z’n been nog wat verder verlengen. En blokte toch de bal. Later nooit meer iemand met deze kwaliteit gezien.

Rechtermiddenvelder:

Peter van Alphen.
Een bijter met geweldige wedstrijd- en trainingsmentaliteit. Technisch vaardig, prima voorzet. Had er alles voor over in het 1^e te spelen en om Noormannen naar een hoger plan te brengen. En slaagde daarin. Prima kerel, af en toe wel wat druk.

Pim van Sighem.
Technisch vaardig, tactisch sterk. Soms onzichtbaar, maar dan toch aanwezig. Altijd een voldoende. Zekerheidje.

Centrale middelvelder, ik moet er 3 neerzetten:

Jaap van Rooijen.
Linkspoot, technisch zeer vaardig, enorm inzicht. Slim. Leider binnen het elftal. Helaas vanwege studie te voeg afgehaakt bij Noormannen.

Thomas Lievense.
Eén van de beste ooit bij Noormannen. De bal aan een touwtje, bewegingen onnavolgbaar, stond altijd goed. Enorm goed inzicht, wel wat flegmatiek. Op vele posities inzetbaar. Geweldige speler voor een trainer.

Dave Jongepier.
Technisch begaafde tacticus, zorgde voor balans en rust in het elftal. Verbindingsspeler met een geweldige dieptepass. Altijd positief. Ondersteunde de jeugd in het elftal.

Linkshalf:

Rens de Visser.
Heeft veel in de verdediging gespeeld maar voor mij de ideale linkshalf. Enorm loopvermogen, kracht en kan de hele flank bestrijken. En daar dus z’n energie kwijt. Ook scorend vermogen en kopkracht.

Theo van Hercules.
Kon ook op linksbuiten goed uit de voeten. Technisch en tactisch prima. Aangever. Had eigen onvermurwbare mening over het spelletje, werd ook wel de voetbalprofessor genoemd. Trainde bij Noormannen zowat alle jeugd en senioren, clubman. Voetbaldier pur sang.

Rechtsbuiten:

In ieder geval een snelle Van der Welle. Henk, Piet of Dennis. Hoewel niet alle drie precies gelijk waren ze wel allemaal enorm snel. En alle drie het voorbeeld van een levensgevaarlijke rechtsbuiten. Een groot en extra wapen voor elk team, was best weleens jaloers op die snelheid.

Spits:

Henk Wielemaker.
Henk staat er bijna altijd bij en kan ook bij mij niet ontbreken. Heeft jarenlang een belangrijke rol gespeeld bij Noormannen 1. Superspits met neusje voor de goal. Kopsterk en groot scorend vermogen. Mentaal sterk. Later een vervolg in de achterhoede waarbij Henk nog lang de verdediging heeft geleid. Heb er altijd graag mee gespeeld. Prima vent, respect.

Mark Minderhoud.
Heb Mark zowel bij de jeugd als jaren later bij de senioren getraind. Op z’n best in een 4:4:2 op de 10-positie. Om in de bal te komen. Maar in deze 4:3:3 dus in de spits. Doelpuntenmachine, je wist dat hij ging scoren, alleen niet op welk moment in de wedstrijd. Zowel links-als rechtsbenig. Enorme staat van dienst voor Noormannen. Knappe carrière.

Linksbuiten:

Thomas Wuite.
Technisch vaardige linkspoot, niet snel maar wel slim. Kont erin draaien, bal afschermen, bij laten sluiten, steekpass of zelf scoren. Kon ook in de spits goed uit de voeten. En aanjager voor de feestjes en partijen.

Dylan Knevel.
Voor de duvel niet bang, technisch enorm vaardig. Voetbalt op intuïtie, heeft scorend vermogen, een echte straatvoetballer. Zo zie je ze niet vaak meer.

Trainer:
Hele lastige, ga ik toch voor Jan van den Dries. Was conditietrainer. Compenseerde een gebrek aan voetbalkwaliteiten met een enorme dosis motivatie. Sfeermaker. Was hiermee zeer succesvol bij Noormannen. En wanneer het regende bespeelde Piet Huibregtse (Duuk) onze trainer door te roepen: “Trainer, het is partijweer”. En dan begonnen we met partij. Gewoon 1,5 uur. De stukken moesten er dan wel afvliegen anders gingen we lopen.

Grensrechter:
Leo Jobse, was altijd paraat met of zonder camera! Prima om erbij te hebben.

Ik ben benieuwd naar het elftal wat door Kris Cijsouw wordt opgesteld.