Details

Geschreven: 19 mei 2022

Hits: 1432

Na in alle jeugdelftallen en senioren 1 tot en met 5 te hebben gespeeld, ben ik van diverse jeugdelftallen en lagere seniorenteams elftalleider geweest.
Mijn favoriete elftal komt dus uit die tijd.

Doel: Wim Huiszoon: goed coachende lijnkeeper met katachtige reflexen.
Linksback: Wim Brasser: rustpunt in de verdediging met een loepzuivere pass.
Vrije verdediger: Piet (De Bus) Minderhoud: alleskunner, soeverein heerser van de defensie, stond altijd op de goede plaats.
Voorstopper: Piet (Jirre) Gabrielse: meedogenloze mandekker, sterk en snel ondanks corpulent postuur, kon ook op doel of in de spits.
Rechtsback: Johan Cijsouw: positioneel sterke verdediger, verzaakte nooit.
Linkshalf: Aarnout Huibregtse: makkelijk scorende middenvelder met een bijzonder loopvermogen.
Midden: Jesse Simonse: kappen en draaien als de beste, kampioen met de B-Junioren.
Rechtshalf: Peter Hendrikse: technisch en tactisch ijzersterke middenvelder met veel diepgang.
Linksbuiten: Niels Gabrielse: man van de assist in kampioensjaar, magistrale voorzet uit de flank.
Spits: Kees van Sighem: kopsterke goalgetter, ging voorop in de strijd.
Rechtsbuiten: Wilco Rosenthal: ouderwetse pingelaar met strakke voorzet.

Trainer: Julius Sohilait: deed alles met de bal en was zelf technisch wel het beste, speelde wel eens mee als vrije verdediger en schoot puur op techniek een doeltrap zo in de 16 van de tegenstander.
Wissels: Piet (Huiber) Huibregtse: bood meestal zelf aan voor op de bank. Maar eenmaal in het veld was hij cornerspecialist, ook sterk in de derde helft.
Willem Lievense, ideale pinchhitter: scoorde op Kortgene met Noormannen 5 de gelijkmaker. Achteloos knalde hij de bal vanaf de zijlijn in de verre kruising.

De volgende die zijn favoriete 11 mag samenstellen is Niels Gabrielse.

Details

Geschreven: 24 maart 2022

Hits: 1330

Hoewel ruim 20 jaar niet meer woonachtig in Westkapelle volg ik De Noormannen nog op de voet. Toch valt het nog niet mee om 25 jaar na mijn actieve voetbalcarrière een elftal samen te stellen met de beste spelers waarmee ik heb samengespeeld. Maar uiteraard doe ik graag een poging, helaas is niet te vermijden dat sommige namen al eerder in deze rubriek voorbij zijn gekomen (maar dat zullen de betreffende spelers dan waarschijnlijk wel verdiend hebben!). Ik kies verrassend genoeg voor een aanvallende 4-2-4 opstelling, wat geen gebruikelijke opstelling voor Noormannen is.
 
Als keeper komt bij mij direct één naam naar voren en dat is die van Matthijs van Wageningen. Een lenige keeper met snelle reflexen die eigenlijk te goed was voor het niveau waarop het eerste elftal destijds acteerde. Matthijs kon ook aardig meevoetballen en was alleen in luchtduels wellicht ietsje minder maar…
 
…dat is ook niet echt nodig met een centraal verdedigingsduo bestaande uit Leo Brasser en Bram Faasse. Beiden kopsterk waarbij Leo wat meer de meevoetballende kant verzorgde en Bram op meedogenloze wijze iedere spits uit de wedstrijd speelde. Soms wellicht iets té meedogenloos, als er in die tijd een VAR was geweest was het voor Bram iets moeilijker geworden. Hoewel Bram ook zeker goed kon meevoetballen, het was alleen iets minder zijn taak. De verdediging bestaat verder uit Leo Gabriëlse op links en Ronald van Dalen op rechts. Leo stond door zijn techniek en tactisch inzicht vaak heel goed opgesteld en had ook een prima voortzetting. En Ronald kon heel goed een taak uitvoeren waar hij zich met ziel en zaligheid op stortte onder het principe ‘uitdelen en incasseren’.
 
Met slechts twee middenvelders is het natuurlijk wel belangrijk dat dit spelers zijn met een groot loop- en incasseringsvermogen. En dan kom ik uit bij Aarnout Huibregtse en Pieter Cijsouw. Beiden ook nog eens met een goede (trap-)techniek.
 
Centraal in de spits Henk Wielemaker en Jackie Minderhoud. De eerste natuurlijk onvermijdelijk, daar hoef ik denk ik verder geen toelichting bij te geven. Misschien nog wel dat Henk op een gegeven moment een paar keer (op fraaie wijze) had gescoord met een lobje over de keeper. En dat hij dat zo leuk vond dat hij dat vervolgens op ieder moment wéér probeerde te doen, hoewel dat niet altijd de beste oplossing was. Jackie was altijd aanspeelbaar en continu in beweging, hij sleurde echt over het hele veld. Maar desondanks ook met een behoorlijk doelpuntengemiddelde achter zijn naam. Waar Henk zijn lobje had, had Jackie een voorliefde voor een passje buitenkant (rechter)voet. Op de vleugels vinden we Evert Wisse op links, de man met een fantastische techniek en geweldige linkertrap. Onnavolgbaar voor tegenstanders, maar soms ook voor medespelers en scheidsrechters. En op rechts de supersnelle Piet van der Welle, ook nog eens enorm doelgericht. Piet was een heerlijke voetballer om in je elftal te hebben want als je flink onder druk stond was er altijd de mogelijkheid om de bal ver naar voren te peren, Piet rende er wel achteraan. Hij was zelfs zo snel dat veel grensrechters hem niet bij konden houden…
 
Als trainer/coach van dit team zat ik eerst te denken aan Piet Baart, maar hij was waarschijnlijk wat te zachtaardig voor deze functie. Dan toch maar Herman Schotman. Herman was alleen maar met voetbal bezig, bloedfanatiek. Een winterstop was er niet, zelfs op 3^e kerstdag moest er ’s morgens nog getraind worden. En als het trainingsveld afgekeurd werd, was er altijd nog de mogelijkheid om te gaan hardlopen of een partijtje te spelen op de verlichte parkeerplaats van Hotel Zuiderduin. Ik kon dat fanatisme van Herman wel waarderen, maar ik snap ook dat anderen hier iets minder enthousiast over waren.
 
Al met al is dit wel een aardig elftal geworden hoewel ik bang ben dat het niet zo succesvol zou zijn vanwege de gekozen tactiek. Vleugelspitsen Evert en Piet stonden niet echt bekend om hun voorliefde voor meeverdedigen dus de druk op middenvelders en backs zou wellicht iets te groot worden. Maar wellicht kunnen we één van de hoofdrolspelers van dit elftal zélf om zijn mening vragen: Ik ben benieuwd welk team Evert Wisse de volgende keer gaat opstellen.

De foto is van een jubileumtoernooi in 1992.
Staand vlnr: Adri Roelse, Leo Jobse, Peter Hendrikse, Caroline Wisse, Jacqueline Cijsouw, Lennie Boogaard, Monique Hendrikse en Lia van Sighem.
Zittend vlnr: Jan de Pagter, Erika Toutenhoofd, Richard Boel, Pieter van Glabbeek, Robbie Boogaard en Kees van Sighem.

Details

Geschreven: 20 april 2022

Hits: 1178

Wanneer je altijd bij Noormannen hebt gevoetbald en bij de jeugd en senioren zowat alles hebt getraind is het wel een hele opgave daar een team uit samen te stellen. De Keuze is Reuze.

Vooropgesteld, ik heb het altijd met veel plezier gedaan en heb veel te danken aan De Noormannen. Dus bedankt allemaal.

Op voorhand aan velen m’n excuses dat je er niet instaat. Het ligt niet aan jou, gewoon een keuze van de trainer/speler. Hier m’n selectie, waarbij de posities zoals het tegenwoordig hoort minimaal dubbel bezet zijn. Met spelers waar ik mee gespeeld heb of die ik getraind heb.

Doel:

Daan Postma.
Keeper met geweldige reflexen. Liep na een dag van hard werken in Café Troaljewerk op de training toch altijd voorop in de bosloop. Met enige regelmaat vloog tijdens de wedstrijd z’n schouder uit de kom. Deze werd dan netjes teruggezet en Daan keepte verder. Gezellige Bikkel.

Niels van Alphen.
Zeer talentvol, in de één op één bijna niet te kloppen. Winnaar. Leider van de verdediging, overdreef wel wat door het hele elftal te willen coachen. Was zeer goed in het coachen van broer Theo, een prima mandekker. Omwille van de rust in het elftal Theo vandaag niet opgesteld.

Rechtsback, daar moet ik er drie van neerschrijven:

Alex Verhagen.
Kwam bij de jeugd tekort als rechtsbuiten en kwam toen op de rechtsback positie terecht.
“Bal afpakken en inleveren bij dezelfde kleur” was de opdracht. En dat lukte uitstekend.
”Mag ik dat volgende week weer staan trainer” was de vraag. Hij had z’n plek veroverd.

Sebastiaan van der Welle.
Heb Sebastiaan bij zowel de jeugd als bij het 1^e getraind. Snelle back met onverdroten inzet, zorgde altijd voor diepgang op de rechterflank. Stond 90 minuten aan met 100% super inzet.
Moest het mede hebben van hard werken en deed dat dan ook.

Rowin Wondergem.
Eén brok onverzettelijkheid, daar was je niet zomaar langs. Goed inzicht, opbouwend uitstekend en stevig in de duels. Een echte Germaanse strijder.

Laatste man:

Bobby de Witte.
Een echte aanvoerder, een echte Noorman. Onverzettelijk. Eenmaal met de aanvoerdersband om gebeurde er wat met Bobby. Kampioen met Noormannen 2 in 1999 was z’n hoogtepunt. Verzorgde na de wedstrijd altijd een workshop sigaren roken. Gewoon nog in de kantine.

Niek Minderhoud.
Een echte stylist. Fantastisch linkerbeen, prima inzicht. Sierlijke voetballer, leidde sereen de verdediging. Soms wel erg rustig maar liep altijd goed af.

Linksback:

Stefan Feleus.
Zelden een speler meegemaakt met zo’n wedstrijdinstelling en wil om te winnen. Linkspoot, technisch enigszins beperkt. Maar niet te passeren. Onontbeerlijk in je elftal. En heel belangrijk in de kleedkamer.

Gerard Duvekot.
12^e man die je ook keihard nodig hebt in de jeugd. Maakte snel stappen zodra hij wist hoe te lopen en aan de binnenkant te dekken. Draaide prima mee in het elftal. Goed linkerbeen.

Voorstopper:
Sebastiaan Dekker.
Kon gewoon perfect alle spitsen voetballend uitschakelen. Daar is alles mee gezegd.

Aarnoud Gabrielse.
Nuchtere voorstopper, liet zich niet gek maken. Had een specifieke kwaliteit: Wanneer je dacht dat hij de bal niet zou hebben kon hij z’n been nog wat verder verlengen. En blokte toch de bal. Later nooit meer iemand met deze kwaliteit gezien.

Rechtermiddenvelder:

Peter van Alphen.
Een bijter met geweldige wedstrijd- en trainingsmentaliteit. Technisch vaardig, prima voorzet. Had er alles voor over in het 1^e te spelen en om Noormannen naar een hoger plan te brengen. En slaagde daarin. Prima kerel, af en toe wel wat druk.

Pim van Sighem.
Technisch vaardig, tactisch sterk. Soms onzichtbaar, maar dan toch aanwezig. Altijd een voldoende. Zekerheidje.

Centrale middelvelder, ik moet er 3 neerzetten:

Jaap van Rooijen.
Linkspoot, technisch zeer vaardig, enorm inzicht. Slim. Leider binnen het elftal. Helaas vanwege studie te voeg afgehaakt bij Noormannen.

Thomas Lievense.
Eén van de beste ooit bij Noormannen. De bal aan een touwtje, bewegingen onnavolgbaar, stond altijd goed. Enorm goed inzicht, wel wat flegmatiek. Op vele posities inzetbaar. Geweldige speler voor een trainer.

Dave Jongepier.
Technisch begaafde tacticus, zorgde voor balans en rust in het elftal. Verbindingsspeler met een geweldige dieptepass. Altijd positief. Ondersteunde de jeugd in het elftal.

Linkshalf:

Rens de Visser.
Heeft veel in de verdediging gespeeld maar voor mij de ideale linkshalf. Enorm loopvermogen, kracht en kan de hele flank bestrijken. En daar dus z’n energie kwijt. Ook scorend vermogen en kopkracht.

Theo van Hercules.
Kon ook op linksbuiten goed uit de voeten. Technisch en tactisch prima. Aangever. Had eigen onvermurwbare mening over het spelletje, werd ook wel de voetbalprofessor genoemd. Trainde bij Noormannen zowat alle jeugd en senioren, clubman. Voetbaldier pur sang.

Rechtsbuiten:

In ieder geval een snelle Van der Welle. Henk, Piet of Dennis. Hoewel niet alle drie precies gelijk waren ze wel allemaal enorm snel. En alle drie het voorbeeld van een levensgevaarlijke rechtsbuiten. Een groot en extra wapen voor elk team, was best weleens jaloers op die snelheid.

Spits:

Henk Wielemaker.
Henk staat er bijna altijd bij en kan ook bij mij niet ontbreken. Heeft jarenlang een belangrijke rol gespeeld bij Noormannen 1. Superspits met neusje voor de goal. Kopsterk en groot scorend vermogen. Mentaal sterk. Later een vervolg in de achterhoede waarbij Henk nog lang de verdediging heeft geleid. Heb er altijd graag mee gespeeld. Prima vent, respect.

Mark Minderhoud.
Heb Mark zowel bij de jeugd als jaren later bij de senioren getraind. Op z’n best in een 4:4:2 op de 10-positie. Om in de bal te komen. Maar in deze 4:3:3 dus in de spits. Doelpuntenmachine, je wist dat hij ging scoren, alleen niet op welk moment in de wedstrijd. Zowel links-als rechtsbenig. Enorme staat van dienst voor Noormannen. Knappe carrière.

Linksbuiten:

Thomas Wuite.
Technisch vaardige linkspoot, niet snel maar wel slim. Kont erin draaien, bal afschermen, bij laten sluiten, steekpass of zelf scoren. Kon ook in de spits goed uit de voeten. En aanjager voor de feestjes en partijen.

Dylan Knevel.
Voor de duvel niet bang, technisch enorm vaardig. Voetbalt op intuïtie, heeft scorend vermogen, een echte straatvoetballer. Zo zie je ze niet vaak meer.

Trainer:
Hele lastige, ga ik toch voor Jan van den Dries. Was conditietrainer. Compenseerde een gebrek aan voetbalkwaliteiten met een enorme dosis motivatie. Sfeermaker. Was hiermee zeer succesvol bij Noormannen. En wanneer het regende bespeelde Piet Huibregtse (Duuk) onze trainer door te roepen: “Trainer, het is partijweer”. En dan begonnen we met partij. Gewoon 1,5 uur. De stukken moesten er dan wel afvliegen anders gingen we lopen.

Grensrechter:
Leo Jobse, was altijd paraat met of zonder camera! Prima om erbij te hebben.

Ik ben benieuwd naar het elftal wat door Kris Cijsouw wordt opgesteld.

Details

Geschreven: 21 februari 2022

Hits: 1012

Jackie Minderhoud vroeg coryfee "Boelie" Ramon de Witte zijn favoriete 11 op te stellen. Hij kwam tot het volgende team:

Keeper
Matthijs van Wageningen: Een katachtige keeper uit de Bernhardstraat.

Rechts achter
Eddy Janse: Altijd een ruime voldoende, ondanks meestal een zware avond in Batavia. 3e helft een 10.

Centrum verdediger
Henk Wielemaker: Een voetbaldier met een prima mentaliteit en scorend vermogen. (In mijn tijd moest hij er ook alleen maar tegen aanlopen).

Vrije verdediger
Aarnout Huibregtse: Een onvermoeibare libero.

Links achter
Bram Faasse: Zeer nuttige speler die als het nodig was wel eens wat uitdeelde tot frustratie van sommige tegenstanders.

Rechtsmidden
Peter Minderhoud: Een beer op rechts altijd degelijk zonder poespas.

Centraal midden
Leo Brasser: Een leider op het middenveld.
Frank Maranus: Technische middenvelder die het spelletje goed kon lezen.

Linksmidden
José Candeias: Een balvirtuoos uit Portugal met iets te veel temperament.

Aanvaller
Mark Minderhoud: Altijd goed voor minimaal 15 doelpunten per seizoen.
Jacky Minderhoud: Goeie inzet en sleurend over het veld en pakte altijd zijn doelpuntje mee.

Trainers
Evert Wisse, Theo van Hercules en Marcel Nijsse allen verstand van het spelletje, trainingen met de bal en na de wedstrijd in de kantine gezellig een biertje met de groep.

Verzorgster
Linda de Witte: Prima verzorgster, al masseerde ze soms wel eens verder onder m’n broek dan nodig. (Inmiddels getrouwd - red.)

Grensrechter
Jan de Pagter: Serieuze en een betrouwbare vlagger met een hart voor de vereniging.

De volgende keer mag Jan de Pagter zijn favoriete team samenstellen.