Theo van Hercules heeft de bal doorgegeven aan Jackie Minderhoud. Hier de 11 van Jackie.

Op t doel: Matthijs van Wageningen, goede keeper en een mooie man voor de derde helft (prachtige zondagen toen ie nog met de trein naar Zwolle moest na de wedstrijd en we hem weer ergens afzetten op een station).

Rechtsback: Sebastiaan Dekker, verdediger die zijn man goed uitschakelde en opkomend over de rechterflank zeer sterk, als rechtshalf 2 passen naar binnen en hij kwam weer al voorbij).

Achterste man: Henk Wielemaker, wat een gigant, was er altijd gecombineerd met zijn inzet, inzicht en wil om te winnen en niet te vergeten zijn humor mijn favoriete Noorman.

Voorstopper: Leo Brasser, enorme inzet en met zijn ”go go gadget legs” een plaag voor elke aanvaller (Leo kwam er altijd nog wel tussen met een been).

Linksback: Jeroen Huibregtse, staat er altijd, zowel als speler als vrijwilliger; mooie jaren meegemaakt als vlagger van de A-junioren met deze ”gouden lichting”. De ”uitjes” naar de overkant met de boot en trainer Juul Sohilait waren legendarisch.

Rechtshalf: Jose Candeias, enorme goede voetballer en gecombineerd met zijn Portugese temperament 1 van de beste spelers waar ik mee heb mogen voetballen.

Midmid: Eddy Janse, verzaakte nooit, altijd blij dat Eddy achter je stond; maakte veel ”vuile” meters en voetballend ook sterk. Als de veters zondagmorgen los zaten als je hem kwam ophalen, wist je dat je die dag wat allerter moest zijn op je balbezit.

Linkshalf: Aart Meijer, hardwerkende middenvelder waar je altijd op kon bouwen; tevens de favoriete speler van mijn oma in die tijd.

Rechtsbuiten: Joost Grootjans, wat een voetballer was dat; snelheid gecombineerd met techniek. 1 van de ”golden boys”.

Spits: Mark Minderhoud, speelt NOG STEEDS in het eerste elftal; dit feit en de statistieken zeggen genoeg. Mark is heel even bij Vlissingen gaan kijken en woont tegenwoordig in Oost-Souburg, maar we mogen toch wel stellen dat Mark een echte liefhebber en clubman is.

Linksbuiten: Sjaak de Pagter, een alleskunner zoals er maar weinig zijn. Sjaak was niet de meest technische voetballer, maar wat een ”beest” in t veld; wat een rot dag had je als verdediger als een wedstrijd Sjaak je directe man was; Pfffffffffffffff.

Trainer: Marcel Nijsse, wat een mooie rustige trainer was/is dat; altijd positief, opgewekt en voetbaltechnisch top. Jammer, dat Marcel geen fan was van de derde helft (but nobody is perfect).

Vlagger: Jan de Pagter, Ik heb Jan al een hele tijd niet meer gezien, maar veel mooie momenten meegemaakt en Jan was altijd een ”super vrijwilliger van onze vereniging”.

Supporter: ome Anton, behoeft geen verdere toelichting. Zijn schouw staat vol met supporter van het jaar bokalen.

Ik heb heel wat goede en mooie voetballers, trainers en begeleiders niet kunnen noemen helaas.
Excuses daarvoor, niet dat ik jullie minder waardeer; ik heb het idee dat ik er zo honderd op kon zetten. Ieder met zijn eigen ”mooie” kwaliteiten.
Ik wil de volgende 11 wel eens graag weten van nog zo een coryfee: ”Boelie” Ramon de Witte.

De foto is uit de B-jeugd. Vlnr staand: trainer Cor Provoost, Eddy Janse, Jeroen de Witte, Erwin de Kam, Mervyn Telleman, Svend Minderhoud, Wim Jobse, Anthony Kaland en grensrechter Theo Verduijn.
Vlnr zittend: Patrick Verduijn, Edwin de Pagter, Pascal Geldof, Jordy Conté, Waldo Geldof en Jackie Minderhoud.

Om aan het verzoek van Edwin de Pagter te kunnen voldoen, heb ik diep in mijn geheugen moeten graven.  Waar ik echter achter kwam, was het feit dat ook een tweetal generatiegenoten van mij reeds hoofdrolspeler waren in de rubriek “De 11 van…” Hierdoor ontstaan nogal wat doublures.

Om toch voor wat extra variatie te kunnen zorgen heb ik naast het team met spelers waarmee ik heb samengespeeld, ook een team samengesteld van spelers die ik heb getraind. Dit laatste team betreft voornamelijk jeugdspelers. Het eerste team is samengesteld op basis van het aloude 4:3:3-systeem, omdat we vroeger in mijn seniorentijd altijd volgens dat principe speelden. Het jeugdteam heeft als basis 4:4:2, omdat ik als trainer van een jeugdteam hierin vaak meer mogelijkheden zag (smalle selecties met vaak ook wat “lopers” er in) en het ook leuker vond om mijn tactisch “ei” daarin kwijt te kunnen.

De ‘11’ bepalen na 40 jaar voetbal, dan moeten we toch even terugblikken...

Als eerste schiet Wilco Dingemanse mij te binnen, lichtvoetige middenvelder met wie ik samen ben begonnen in de F-pupillen. Later groeide hij uit tot de vaste spelverdeler bij Meeuwen 1. 

Eddy Janse en Svend Minderhoud mogen hier ook niet ontbreken, al vanaf de allereerste jeugdwedstrijd gezamenlijk het veld in en nog steeds ijzersterk in de duels. Vervolgens de overstap naar het seniorenvoetbal op de zondag.

Met Henk Wielemaker heb ik in alle elftallen samen gespeeld. Het was altijd prettig voetballen met iemand als Henk naast je.

De spitsposities worden ingevuld door Alan Verstraate en Danny Gabriëlse. Met Alan heb ik veel samen gevoetbald in de jeugd en hij kwam regelmatig vanuit het 5^e het 2^e versterken, met zijn frivoliteiten ging hem dat prima af. Danny is met afstand de meest begaafde voetballer waarmee ik heb samengespeeld met een complete controle over de bal en een verwoestend schot, hij schoot de keeper desnoods mee het doel in. Hij had wel wat moeite met de veldafmetingen, maar dat werd hem vergeven want tot zijn 30^e wist ie niet dat het veld groter was dan 16 meter.

De beste keeper stamt ook uit die jaren: Jan Vermeulen. Op een druilerige zondagmorgen ergens aan de Belgische grens op een bijveldje kwamen we zonder keeper te staan. Dat ging trainer Jan te ver en hij trok de stoute handschoenen aan. Het waren 45 fantastische minuten, wat een keeper! Alsof we in een scene van Braveheart waren beland. Niemand van de vijandelijke troepen durfde meer zijn doelgebied in. Dit heldhaftige optreden had een betere entourage verdiend.

Het waren trouwens toch niet echt snoepreisjes op zondagmorgen uit naar Clinge, Aardenburg, Nieuw-Namen of Sint Willebrord. Het kostte die laatste zondagsjaren ook steeds meer moeite om 13 man op de been te brengen. Soms hadden we geluk en had er nog iemand een surprise in de Hooizolder opgescharreld die nog als wissel mee kon. Het selectiecriterium werd bijgesteld naar deelname aan schoolvoetbal in de 6^e klas van de basisschool. Uit deze periode schieten me dan ook weinig kandidaten te binnen voor deze rubriek. Gelukkig konden we deze misère bij de sponsor weer van ons af laten glijden. Een eervolle vermelding voor de uitbaters van ’t Troaljewerk, die ons wekelijks feilloos wisten op te beuren.

Hoe anders was het na de overstap naar de zaterdag, voor mij zonder meer de mooiste voetbalperiode. Elk seizoen meespelen om de bovenste plaatsen en met alle tegenstanders op Walcheren.
Met een aantal van de hierboven genoemde spelers, aangevuld met o.a. Leo Brasser, Jose Candeias en Thomas Wuite was het wekelijks een genot om te voetballen. Allemaal oud 1^e elftal spelers, die geen verdere toelichting nodig hebben en hier allemaal al eens aan bod zijn gekomen. Ook de rest van dat team waren allemaal prima voetballers.

Later kwam Mark Riemens hier nog bij, hij vliegt nog steeds als een Duracell konijn onvermoeibaar over het veld.
Aangezien ik alle genomineerden op zowat elke veldpositie heb zien spelen, laat ik de opstelling hier even voor wat het is.

Tenslotte als runner-up: Rob Dek, als coach van Meeuwen 5 vond hij het wel erg sneu dat we maar 10 man konden opstellen. Tot afgrijzen van z’n eigen spelers kwam hij plotseling in het rood/zwart het veld in om bij ons het spel uit te zetten, helaas bleef het maar bij 1 wedstrijd.

Als trainer heeft Theo van Hercules mij zonder meer het meeste bijgebracht, zeer vakkundig. Trainer van de B- en A-junioren en vervolgens nog bij het 1^e en 2^e team, als dank mag hij de volgende keer zijn selectie maken.

De foto is overigens van juli 1985, voorwedstrijd Noormannen-NAC.

Verona heeft dit keer de eer  haar11 sterspelers op te stellen. Ze speelt wel een beetje vals want het zijn niet alleen maar spelers waar zij zelf mee gevoetbald heeft...

Keeper: Ik bedoel keepSTER, zonder twijfel Jojanneke Dekkers! Met een uitgesproken haarkleur of ineens een totaal andere coupe een complete verrassing op het doel.

Verdediging :
Laatste man:  Astrid Gabriëlse.  Staat als een huis, moeilijk te passeren, 100% inzet!
Rechtsachter: Eline Roelse, raakt ze de bal niet dan breekt ze je tenen wel door er per ongeluk op te gaan staan.
Voorstopper: Kim van Vaardegem, niet zenuwachtig te krijgen.
Linksachter: Of zij toen op deze plek speelde weet ik niet meer. Ellen Gabriëlse zou op deze positie niet misstaan. Toen was het Ellie Flexibellie. Benieuwd of zij nog steeds dezelfde moves kan als toen.

Middenveld:
Linkshalf: Erika Toutenhoofd, no nonsens speelster zowel binnen de 90 min als de 3e helft weet je exact wat je aan haar hebt.
Rechtshalf: Anita vd Welle  of dit voor haar de ideale plek is weet ik niet, maar stel haar zeker graag op in mijn favoriete 11. Soms ietwat vals in het veld, wat ten goede komt van het team. Haar drive voor de winst wordt er groter door.
Centrale middenvelder: Renee van Vaardegem, harde werkster, gaat iedere wedstrijd vol voor de winst. Coacht medespeelsters met goeie opbouwende kritiek.

Voorhoede:
Rechts: Anouk Wisse, kruist zo lekker dat veld over. 
Spits: Zonder enige twijfel Lineke Esser-Minderhoud. Scorend vermogen, altijd aanspeelbaar en bloedirritant voor de tegenstander
Links: Niet mee gespeeld, maar had ze er toentertijd graag bij gehad, Nathalie Meijers. Ik denk zeker samen met Lineke een topcombinatie in de voorhoede.

Reserves: Leonie Minderhoud, staat liever in het veld, dat snap ik, maar voor de gezelligheid heb ik haar liever samen met mij op de bank 

Vlagger: Bastiaan de Visser, vlagvast! En durfde best eens in het voordeel van ons te vlaggen

Coaches en trainers:
Dit is echt de aller moeilijkste. Zoveel mensen de revue zien passeren. Met de 1 deden we iedere week blikke puzze i.p.v. tegen een bal schoppen, de ander stond in een leren jas en spijkerbroek leunend tegen de omheining trainen te geven.
Maar ik denk dat als hij dit leest zich enorm teleurgesteld zou voelen als ik beide titels niet aan hem zou geven. Deze eer gaat dan ook naar Johan Ouwerkerk. Van hem konden we middels een grapje en grolletje toch wat leren. Tranen gelachen met hem en ik weet dat hij stiekem nog weleens aan ons terugdenkt!

Ik ben benieuwd wat de ideale opstelling is van Edwin de Pagter.