Het vlaggenschip heeft het haast onmogelijke toch geflikt, namelijk zichzelf direct veilig spelen op de laatste speeldag van de competitie. Het werd zaterdag 4 juni uiteindelijk een geweldige dag voor Noormannen en tevens gaf het hiermee Mark Minderhoud het afscheid wat hij verdiende. 

De opdracht was 3 weken geleden duidelijk. Achtereenvolgens moest Veere, LeBo en Dauwendaele worden verslagen en dan was het afwachten wat de concurrenten deden. Met alle respect voor Veere en LeBo, vooral tegen Dauwendaele wist Noormannen dat het lastig zou gaan worden. De Middelburgse ploeg versloeg vorige week stadgenoot Zeelandia-Middelburg nog en ontnam hen zo de titel. 

Noormannen startte in de succesformatie van de laatste weken. Met de wind in de rug kwam Dauwendaele goed uit de startblokken. Vanaf minuut 1 was duidelijk dat zij vandaag geen cadeautjes zouden weggeven. Met enigszins kunst- en vliegwerk kwam Noormannen zonder kleerscheuren het 1^e kwartier door. Dit mede doordat het vizier van de spits niet op scherp stond en een prima redding van Bas. Daarna waren de ploegen wat meer aan elkaar gewaagd. Echter vooral Noormannen was blij dat het de rust haalde met een 0-0 stand. Mede in de wetenschap dat het de 2^e helft de wind in de rug had, zou het karwei na rust geklaard moeten kunnen worden. 

Al vrij snel kwam Noormannen in die 2^e helft ook op voorsprong. Erwin kopte de bal na een verre ingooi tegen de touwen. Erg lang kon de thuisploeg niet genieten van deze voorsprong. Het gaf erg simpel 2 doelpunten weg (met name bij 1^e goal zag keeper Bas er niet goed uit) en liep het (weer) achter de feiten aan. Op dat moment was Noormannen zelfs virtueel gedegradeerd. De ploeg heeft echter aangetoond over behoorlijk wat veerkracht te beschikken. Dit zeker getuige de overwinningen in het slot van de competitie. Ook in deze wedstrijd liet Noormannen deze vechtlust zien. Het rechtte nog 1 keer de rug en na doelpunten van Emiel (83^e min.) en Dylan K. (89^e min.) was de schade gerepareerd. Uiteraard was dit het ultieme moment om Mark zijn publiekswissel te geven. Vooraf had Dauwendaele aangegeven hier graag aan mee te werken, waarvoor de complimenten. 

Uiteindelijk klonk na 93 minuten het verlossende eindsignaal. Op dat moment werd echter bekend dat de tussenstanden op de andere velden niet allemaal even gunstig waren en kon er nog niet gejuicht worden. Zaamslag had in de slotfase namelijk de 1-1 gemaakt. Dit zou betekenen dat Noormannen de nacompetitie in zou gaan. Ware het niet dat ex-Noorman Marlo zowel zijn vorige als zijn huidige ploeg een mooie dienst bewees en in de laatste minuut de 1-2 tegen de touwen wist te werken. De ontlading was zowel bij de 1^e selectie als de supporters gigantisch. Het direct ontlopen van degradatie werd daarna dan ook gevierd als een kampioenschap.  

Vooral gezien de krappe selectie (o.a. door blessures) en het vaker ontbreken van geluk in de competitie is dit een ontzettend knappe prestatie van de Noormannen. Vanuit geslagen positie, wist het toch terug te komen en mede door een mooie eindsprint als 11^e te eindigen. Mensen die de club ook maar een beetje kennen of hebben gevolgd zullen dit beamen. Erg jammer is het dan ook te lezen in de krant en te horen op een podcast van de PZC dat er twijfels worden gezet bij de 3 overwinningen. Mogelijk dat de makers van deze podcast vanwege hun roots en afkomst door een bepaalde bril de ontknoping in de 3^e klasse hebben gevolgd. Vanaf deze kant van de Westerschelde wensen wij hen dan ook veel plezier en succes bij de verdere ‘ontknoping’ van dit seizoen en hun podcast.